اولویت نیکی به مادر

زمانی که الله متعال اذان را در قانون اسلام گنجانید و حضرت جبرئیل علیه السلام اذان و اقامه را به پیامبر ﷺ تعلیم داد، در این باره گفته اند که اولین زمان مشروعیت اذان، برای نماز صبح بوده است.اولین کسی که اذان گفت و از جنس انسان بود، حضرت بلال بن رباح، معروف به بلال حبشی رحمه الله علیه بود که بر روی خانه شخصی به نام نوار ام زید بن ثابت این کار را انجام میداد، و اولین کسی که اذان گفت و از جنس فرشتگان بود، حضرت جبرئیل علیه السلام بود که در معراج برای نمازی که حضرت محمد ﷺ برپا کردند اذان گفت، که مکانش در بیت المعمور بود.اولین اذانی که در روی زمین به صورت رسمی گفته شد، در مدینه منوره بود. این اذان در خانه ای نزدیک مسجد النبی ﷺ بود. از شخصی بنام نوار ام زید بن ثابت منقول است که گفت: خانه من طولانی ترین خانه ها بود که پیرامون مسجد قرار داشت. پس بلال می آمد و روی آن اذان می گفت. اذان گفتن از آغاز در همان جا بود، تا آنگاه که رسول خدا ﷺ مسجدش را بنا نهاد و پس از آن در پشت بام مسجد اذان می گفتند. حضرت بلال بعد از وفات رسول خدا ﷺ نزد حضرت ابوبکر صدیق رضی الله عنه رفت و فرمود: ای خلیفه رسول الله، من از رسول الله ﷺ شنیده ام که می گفت:"بهترین عمل یک مومن جهاد در راه خداست "حضرت ابوبکر صدیق رضی الله عنه برایش گفت: پس چه می خواهی ای بلال.گفت: میخواهم در راه الله باشم تا زمانی که می میرم.حضرت ابوبکر صدیق رضی الله عنه گفت: برای ما که اذان میدهد؟حضرت بلال در حالی که اشک از چشمانش جاری بود گفت: من بعد از رسول الله ﷺ به کسی اذان نمیدهم.حضرت ابوبکر صدیق گفت: همینجا باش و برای ما اذان بده.حضرت بلال گفت: اگر مرا برای خودت آزاد کرده ای پس هرچه میخواهی بگو، اگر مرا برای الله آزاد کرده ای پس مرا بگذار به اولویت نیکی به مادر...

شهر ضحاک مجموعه خرابه‌ های شهر باستانی در ولایت بامیان و یکی از نشانه‌‌ های تاریخی شاهنامه است که قرار شواهد تاریخی در سال ۶۱۷ هجری قمری توسط ارتش چنگیز با خاک یکسان گردیده است.شهر ضحاک که به نام شهر سرخ نیز شناخته می ‌شود، مجموعه‌ وسیعی از ویرانه بناهای تاریخی است که بر تپه‌ سرخ رنگی مشرف به نقطه استراتیژیک، در محل ورودی شرقی وادی بامیان و در قسمت جنوب غربی شش ‌پل واقع شده است. روزگاری شهرضحاک، چهار راه ارتباطی دنیای قدیم بود و راه ‌های تجاری از این محل می ‌گذشتند، که جنوب را به هندوستان، شرق را به ایران و شمال را به سلسله کوه‌ های هندوکش و دریای آمو وصل می ‌کرد.از دیوارهای این شهر، برج ‌های متعدد و راه ‌های پیچ و خم آن که تا هنوز قابل مشاهده است، فهمیده می ‌شود که در زمان آبادی خویش از شکوه، رونق و استحکامات دفاعی مهمی برخوردار بوده است.در برخی از قسمت ‌های باقی مانده این شهر، آثاری از دوره‌ های تاریخیِ، ترک ‌های یفتلی یا هون ‌های سفید از قرن ‌های چهارم تا نهم میلادی، سده‌ های اولیه اسلامی از قرن‌ های دهم تا سیزدهم میلادی و تیموری‌ ها از قرن پانزدهم تا شانزدهم میلادی به چشم می خورد.اصل نام این شهر در نخستین سال ‌ها مشخص نیست؛ هرچند افسانه شاه ماردوش، به نام ضحاک در ادبیات دری آمده و مردم عوام نیز عقیده دارند که اینجا پایتخت ضحاک ماردوش بوده، چون او این شهر را ساخته است.استاد احمد علی کهزاد در کتاب افغانستان در شاهنامه نوشته است: در اثر حفریات، کوزه‌ هایی با مارک صورت برخی از ترک ‌شاهان غربی هم پدیدار شده که مقارن ساسانی‌ ها از ماورای آمو به خاک‌ های باختر سرازیر شده‌ اند.از طرفی هم افواهات و قصه‌ های عامیانه در بین مردم وجود دارد که بنیان‌ گذار این شهر یکی از شاهان مقتدر اولویت نیکی به مادر...

هنر اسلامی یکی از دستاوردهای شکوهمند تاریخ هنر و یکی از ارزشمندترین آفریده های جهان اسلام است که شامل انواع متنوعی از هنر چون معماری، خوشنویسی، نقاشی، کاشی کاری و مانند آنها می شود. خوشنویسی بارزترین هنر اسلامی است. در کشور‌های اسلامی خط زیبا را نه فقط در نگارش قرآن بلکه در اغلب هنرها به‌ کار می بردند. نقاشی اسلامی به‌ تدریج در تمامی سرزمین ‌های اسلامی گسترش یافته و از اهمیت خاصی برخوردار گردید.هنر خوشنویسی همواره برای مردم مسلمان اهمیتی خاص داشته‌ است، چرا که مسلمان ها این هنر را، یادآورنده کلام وحی میدانند. هنر اسلامی به ویژه کتابت و نقاشی در دوره ایلخانی رشد و انکشاف قابل ملاحظه ای یافت. سنت نقاشی ایلخانی در دورهٔ تیموریان نیز پی گرفته شد و در دورهٔ صفوی به اوج خود رسید. در عهد تیموریان خوشنویسی و نقاشی به شکوفایی قابل توجهی رسیده بود. فرمانروایی شاهرخ میرزا را سرآغاز یک عصر جدید و تجدید حیات در بعضی از انواع هنر معرفی کرده ‌اند. کتاب ‌های پدید آمده در این دوره شامل نفیس ‌ترین مینیاتورها و استادانه ‌ترین خوشنویسی‌ها هستند که به زیبایی تمام صحافی و جلد آرایی گردیده ‌اند. پاره‌ ای از زیباترین نقاشی ‌ها، ریشه درمکتب هرات دارند که به طور کامل با حمایت شاهزاده‌ های تیموری در شهر هرات شکل گرفته است. خطوط زیبای نظیر خط نستعلیق در دوره جانشینان تیمور شکل گرفت و آخرین مراحل تکاملی اش را در این دوره طی نمود. سلطان حسین بایقرا از فرمانروایان متاخر تیموری نیز حامی هنرها، علوم و ادبیات بود.در مورد منشاء هنرهای اسلامی شایان ذکر است که دین مقدس اسلام پس از ظهور از نظر اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی بر جامعه‌ تأثیر های مثبتی را برجا گذاشت که هنر نیز تحت تأثیر این دگرگونی در جوامع اسلا اولویت نیکی به مادر...

میناتوری نوعی از نقاشی است که در آن طرح رسامی در ابعاد کوچک خلق می‌ شود، یا به عبارت دیگر یک نوع رسامی مخصوصی است که توسط پیوند دادن برگ ‌ها، گلبرگ‌ ها، ساقه، پیوند، پندک، شاخه‌ ها وخط‌ های مختلف هندسی، مناظر طبیعی وغیره شکل می ‌گیرد. این رسم با قلم در کاغذ، با وسایل گوناگون روی فلزات، چوب، گچ، سنگ و غیره ترسیم می ‌گردد. میناتوری در جهان از جمله هنرهای زیبا بوده و مقام سوم را در صنف هفت هنر زیبا دارا می باشد. این هنر در صنایع قالین، بافندگی، نجاری، معماری و غیره مورد استفاده قرار می گیرد. هنر میناتور در شرایط کنونی به ‌شکل مدرن و سهل ترسیم می گردد.هنر میناتور همان طور که قبلاً اشاره کردیم، نوعی از نقاشی‌ است که در آن هنرمند به سراغ بازتاب طبیعت می ‌رود و تلاش می‌ کند که آنچه را در اطرافش قرار دارد، به گونه هنری و ظریف به تصویر بکشد.منبع الهام هنرمند عرصه میناتور اصولاً طبیعت است و او با دقت در گیاهان و اجزای دیگر محیط خود، برای میناتور‌های خود ایده می ‌گیرند. عمده‌ ترین کار و فشار در ترسیم میناتوری گل و برگ و شاخه هاست. گل‌ ها داری رنگ و اشکال هندسی زیاد بوده و مینیاتوریست نظر به گل های زیبای محیط خود به ترسیم و نقاشی میناتوری می پردازد. همین گونه برگ ها و شاخه ها نیز از موارد مورد استفاده هنرمندان اینگونه ای از نقاشی اند. برگ ها و شاخه ها دارای انواع مختف بوده و در رسم میناتوری کاربرد فراوان دارند.همچنان در کار میناتوری از پرندگان و حیوانات وحشی زیبا و پرنقش و نگار نیز استفاده زیاد صورت می گیرد. ابزار و وسایل مورد نیاز يك مینیاتوریست در مقايسه با ساير هنرها بسيار محدود است. وسائلی که در هنر میناتور به کار میروند عبارت اند از: کاغذ مخصوص، قلم مو، بوم یا تخته مقوایی که برای اولویت نیکی به مادر...

شهر ضحاک مجموعه خرابه‌ های شهر باستانی در ولایت بامیان و یکی از نشانه‌‌ های تاریخی'>تاریخی شاهنامه است که قرار شواهد تاریخی در سال ۶۱۷ هجری قمری توسط ارتش چنگیز با خاک یکسان گردیده است.شهر ضحاک که به نام شهر سرخ نیز شناخته می ‌شود، مجموعه‌ وسیعی از ویرانه بناهای تاریخی است که بر تپه‌ سرخ رنگی مشرف به نقطه استراتیژیک، در محل ورودی شرقی وادی بامیان و در قسمت جنوب غربی شش ‌پل واقع شده است. روزگاری شهرضحاک، چهار راه ارتباطی دنیای قدیم بود و راه ‌های تجاری از این محل می ‌گذشتند، که جنوب را به هندوستان، شرق را به ایران و شمال را به سلسله کوه‌ های هندوکش و دریای آمو وصل می ‌کرد.از دیوارهای این شهر، برج ‌های متعدد و راه ‌های پیچ و خم آن که تا هنوز قابل مشاهده است، فهمیده می ‌شود که در زمان آبادی خویش از شکوه، رونق و استحکامات دفاعی مهمی برخوردار بوده است.در برخی از قسمت ‌های باقی مانده این شهر، آثاری از دوره‌ های تاریخیِ، ترک ‌های یفتلی یا هون ‌های سفید از قرن ‌های چهارم تا نهم میلادی، سده‌ های اولیه اسلامی از قرن‌ های دهم تا سیزدهم میلادی و تیموری‌ ها از قرن پانزدهم تا شانزدهم میلادی به چشم می خورد.اصل نام این شهر در نخستین سال ‌ها مشخص نیست؛ هرچند افسانه شاه ماردوش، به نام ضحاک در ادبیات دری آمده و مردم عوام نیز عقیده دارند که اینجا پایتخت ضحاک ماردوش بوده، چون او این شهر را ساخته است.استاد احمد علی کهزاد در کتاب افغانستان در شاهنامه نوشته است: در اثر حفریات، کوزه‌ هایی با مارک صورت برخی از ترک ‌شاهان غربی هم پدیدار شده که مقارن ساسانی‌ ها از ماورای آمو به خاک‌ های باختر سرازیر شده‌ اند. چنگیز تنها حصاراز طرفی هم افواهات و قصه‌ های عامیانه در بین مردم وجود دارد که بنیان‌ گذار این شهر یکی اولویت نیکی به مادر...

خاطره‌ نگاری از عام ترین و صمیمانه ترین روش ها برای منتقل کردن حس به وسیلۀ نوشتن است و هر فردی میتواند با رعایت اصولِ ساده و قواعدِ اندک، به ساده ترین شكل، رویداد های مهم زندگی خود را ثبت نموده و خاطرات خوب و بد زندگی خود را ماندگار سازد.خاطره ‌نگاری‌ پایبند هیچ ‌یک‌ از صور بیان‌ ادبی‌ نبوده و نویسنده از هر شیوه‌ و ابزاری‌ که‌ در دسترس‌ داشته برای‌ روایت‌ دیده ‌ها و شنیده ‌ها و بیان‌ داستان‌ زندگی‌ و شرح حالات‌ درونیِ خویش‌ سود جسته است. بدین‌ سبب‌ به‌ دشواری‌ میتوان‌ شکلی‌ از صور ادبی‌ و نوشتاری‌ را در گنجینه تاریخ یافت که خاطره ‌نگاری‌ در قالب‌ آن‌ نیامده‌ باشد. ازهمین‌ رو خاطرات‌ گذشته مردم ما را باید درلابلای‌ سنگ ‌نوشته ‌های‌ پادشاهان‌ هخامنشی‌ و ساسانی‌، در آثار وقایع‌ دربار شاهان‌ و ‌خاطرات‌ اهل‌ دیوان‌ و در گنجینه‌ پهناور ادب‌ جستجو کرد. خاطره ‌نگاری‌، ابتدا در تمدن‌ باستانی‌ مصر پدید آمده و آنگاه‌ در تمدن‌ های‌ کلدانی‌ و آثوری‌ رونق‌ گرفت‌ و درعصر هخامنشی‌ وارد مرحله‌‌ تازه‌ شد. ‌مجموعه‌ بزرگِ خاطره ‌نگاری‌ در کتیبه ‌های‌ معابد آثوری‌ بر جای‌ مانده‌ است‌. تحول‌ عمده ‌ای‌ که‌ آثوریان‌ پدید آوردند آن‌ بود که‌ منشیان‌ درباری‌، در کتیبه ‌نگاری‌ بناهای‌ تاریخی‌، از تعارفات‌ متداول‌ در باره‌ اهدای‌ بنا از سوی‌ پادشاهان‌ کاستند و به‌ جای‌ آن‌ به‌ نوشتن وقایعِ‌‌ اعمال‌ و آثار آنان‌ پرداختند. این‌ ابداع‌ سرآغاز واقعه ‌نگاری‌ درباری‌ و خاطره ‌نگاری‌ شاهانه‌ شد که‌ درعهد هخامنشی‌ و ساسانی‌ در میان‌ شاهزاده گان‌ یونانی‌ تداوم‌ یافت‌ و با خاطرات‌ امپراطور روم‌، در تاریخ‌ غرب‌ شهرت‌ گرفت.‌مجموعه دیگر‌ خاطره ‌نگاری‌ درعهد باستان‌، که‌ از نظر تاریخ‌‌ نیز اهمیت‌ دارد، خاطرات‌ افسان اولویت نیکی به مادر...